රාජපක්ෂ රෙජිමය යුද්දයකට තල්ලුකරමින් බරඅවිය ප්‍රහාර වෙනුවෙන් නෙළුම් මල් පුජාවලින් ජයපැන් ඉසූ රිනියා වම දැන් තරඟෙට මෙන් උතුරේ සහ නැගෙනහිර මර්ධනය ගැන කතා කරන්නට පටන් ගෙනය
උතුරට ගිය අනුරලා මර්ධනය ගැන කියති.ගැටලුව වන්නේ ජාතික ජනබලවේගයේ අතිබහුතරයකට උතුරු නැගෙනහිර මර්ධනය ඇත්තටම පසුගිය කාලය තුල හැඟිමක් තිබුනේද යන්නයි.
ලංකාවේ රැඩිකල් යැයි කියන වම විසින් මෙහෙය වන ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාරය දේශපාලන සිරකරුවන් ගැන කතා කරන්නට පටන්ගත්තේ ඔවුන් ගේ නායකයන් ත්‍රස්ත පණත යටතේ අත්අඩංගුවට ගත් පසුවය.
එතෙක් මික් කියන්නට බැරිවුන පෙරටුගාමින් මෙන්ම ඔවුන් ශිෂ්‍ය බලය ඇනිය පමණක් නොව ජාතික ජනබලවේගය දැන් උතුරට ගොස් දක්ෂිණාංශික දේශපාලකයන් මෙන්ම කඳුළු විකුණන්නට පටන් ගෙන තිබේ.අනුලා උතුරට ගොස් මර්දනය ගැන කථා කරන නිසා දැන් පෙරටුගාමින්ගේ උද්ගෝෂණවලට උතුරු නැගෙනහිර මර්ධනය ඇතුල් වි තිබේ
මොරටු සරසවියේ දමිල සිසුවෙකු වු අරුරන් දශකයකටත් වඩා වැඩි කාලයක් දේශපාලන සිරකරුවකු ලෙසින් සිටියදි ඒගැන මික් කිවේ නැත.
වරක් අන්තරේ මඩකලපුවට ගොස් සිංහල ශිෂ්‍ය නායකයන්ගේ නිදහස් කරන ලෙස ඉල්ලා සිටිමින් විරෝධතා පැවැත්වුහ.එහෙත් එකදු දමිල දේශපාලන සිරකරුවෙකු ගැන ඒ සටන්පාඨ අතරේ නොවුනි
අනුරකුමාර නිතර කියන්නා සේ ඒ භාෂවෙන් මේ සැමට අපටද කියන්නට ඇත්තේද ලැජ්ජයි කියාය.
දෙමළ ජනතාව මර්ධනයයට එරෙහිව අරගල කරද්දි,හර්තාල් පවත්වද්දි ඒවාට සහය දෙනවාතබා මේ රිනියා වාමාංශිකන් විසින් පවත්වාගෙන යනු ලබන වෙබ් අඩවි වල පවා ඒවාට දි තිබුන ගැන ඒ අය හොදින්ම දන්නව ඇත.ඉතින් දැන් උතුරේ නැගෙනහිර දෙමළ ජනයාගේ අයිතිවාසිකම් ගැන කථා කරන්නට පටන් ගෙන ඇත්තේ ඡන්දයක් කටේ තබාගෙන නිසා බව දේශාපලනිකව තේරුම් ගන්නට බැරි දේශපාලන බබාලා ඒ පළාත් වල නැත
දේශපාලනයේදි ප්‍රතිපත්තිමුලික කරගත යුතු ප්‍රධාන කරුණු කිසිලෙසකින්වත් උපයෝගිතාවාදි ලෙසින් මගහැර යන්නේ නම් එය තක්කඩි කමක් මිසක් අන්කිසිවක් නොවේ
මේ දිනවල මාධ්‍ය සංදර්ශන ලෙසින් එලියට පැමිණෙමින් ඇත්තේ මේ තක්කඩි කමය….
