ඇති විශිෂ්ඨයෙකි . කොබෙයිගනේ රූප සුන්දරිය ඝාතනය, රගර් ක්රීඩක ටෝනි මාටින් ඝාතනය, මහාධිකරණ විනිසුරු සරත් අඹේපිටිය ඝාතනය සහ හෝකන්දර සය පුද්ගල ඝාතනය ආදී ආන්දෝලනාත්මක නඩු රැසක පැමිණිල්ල මෙහෙයවීමට ඔහු දායක වී ඇත. සිය අත්දැකීම් නිර්මාණශීලීව යොදාගෙන නීතියද පැහැදිලි කරමින් ඔහු විසින් රචනා කරන ලද “යළි මැවෙන අපරාධයක්” කෘතියේ සංස්කරණය කළ දෙවන මුද්රණය ද පසුගියදා ජනගත කෙරිණ. ජනාධිපති නීතිඥ සරත් ජයමාන්න නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවෙන් සමුගත්තේ ජ්යේෂ්ඨ අතිරේක සොලිසිටර් ජනරාල්වරයකු ලෙස කටයුතු කරමින් සිටිය දී ය. මේ ඔහුගේ අත්දැකීම් අලලා ධරණී˜ පුවත්පතට ලියැවෙන ලිපි මාලාවේ පළමුවැන්නයි.ආදර අජන්ත අයියේ,
ඔයාට මේ අහිංසක නිලන්තිව අමතකද? ඔයාගෙ හදවත ගල්කැටයක් ද?
කොබෙයිගනේ රූමතිය ලෙස නම් දැරූ නිලන්තිට අයත් ට්රන්ක පෙට්ටියේ තිබී සොයාගත් නොයැවූ පෙම්පතක එසේ ලියා තිබිණ. නමුත් ගලක් වැනි හදක් ඇත්තකුට පෙම් කළ වරදට ඒ ලිපිය හමුවන මොහොත වනවිටත් ඈ ජීවිතයෙන් වන්දි ගෙවා අවසන්ය. පියා එය කියවා හූල්ලන්නට ඇත. මේ කියන අජන්ත අයියා නොවුණත් ඇගේ පැරණි පෙම්වතා ඒ ලිපියේ අකුරු අතර තිබී නිලන්තිගේ සුවඳ මොහොතකට හෝ විඳින්නට ඇත.
ඔයාව දැක්කම මට මතක් වෙන්නෙ මාව දාලා ගිය මගේ පැරණි පෙම්වතිය. දැන් කොහොමහරි ඒක වුණා නේද?
මීට ආදර අජන්ත
“ඕ.අයි.සී. මහත්තයා හම්බවෙන්න.”
“ඇයි ඕ.අයි.සී. මහත්තයා හම්බවෙන්නෙ.?”
“මට එන්න කිව්වා.”
“ඇයි එන්න කිව්වේ?”
“ඒ මහත්තයට ඕනෙ මාව කසාද බඳින්න.”
“එයා හින්ද මට දරුවෙක් ලැබෙන්න ඉන්නවා.”මේ දෙබස් මෙරට අධිකරණ ඉතිහාසයේ සුවිශේෂ ස්ථානයක් හිමිකරගන්නට සමත් වූ ඒවාය. ඒ වරදකරු ගොනුකළ අභියාචනය දින ගණනාවක තර්ක විතර්ක හමුවේ විභාග කළ එෆ්. එන්. ඩී. ජයසූරිය අභියාචනාධිකරණ විනිසුරුතුමන් සිය තීන්දුවේ දී එම දෙබස් සියල්ල මරණාසන්න ප්රකාශයක කොටස් ලෙස පිළිගැනීමයි. මරණාසන්න ප්රකාශය යන්නෙහි විෂය පථය පුළුල් වීමට එය හේතු විය.
එම සංවාදයේ වූ පරිදිම නිලන්ති යළි කිසි දින නොපැමිණියාය. එමලින් එදින රාත්රියේ ම ඩිංගිරියාට මේ කතාබහ දැනුම් දුන්නාය. එහෙත් අසරණ ඩිංගිරියා දූ එනතුරු බලා සිටිනවා හැර වෙන කුමක් කරන්නද? එහෙත් දරු සෙනෙහස නිසාම පසුදිනක ඔහු පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයා හමුවීමට ගියේය. කේසේ වුව ද ඔහු හමුවීමට පැමිණි බවක් කීමට තරම් ශක්තියක් ඩිංගිරියාට තිබුණේ නැත. එසේ පැවසීම වුව ටයර් සෑයක දැවීයාමට හේතු විය හැකි බව ඔහු දැන සිටියේය. එනිසා කිසිවෙකුට චෝදනා නොකර ඔහු කාරණාව කිව්වේය.
“මොන පැමිණිලිද? ඔය කෙල්ල කවුරුහරි කොල්ලෙක් එක්ක පැනලා යන්න ඇති. ගිහිල්ලා බලපං.”
සැකයක් ඇති වුව ද හිස් අතින්ම ගෙදර යනවා හැර විකල්පයක් ඩිංගිරියාට නොවීය. දුව නැති වී දින දෙකකට පසු කිතගම හංදියේ කසුකුසුවකි. දැවීගිය සිරුරක් ඊට හේතුවයි. එම ස්ථානයට ගොස් පොලිසියට යන ඩිංගිරියා නැවතත් පැමිණිල්ලක් දැමීමේ අවශ්යතාවය කියයි. එයද පිළිස්සුණු සිරුර ගැන වදනක් හෝ සඳහන් නොකරමිනි.
“ආ…එහෙනං දාගනින්කො පැමිණිල්ල”
“මෙන්න මේ පැමිණිල්ල ලියාගන්නවා” යනුවෙන් පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයා උපසේවා නිලධාරියාට ඇසක් ඉඟි මරා සංඥා කළේය. එවරද පැමිණිල්ල පොලිස් පොතේ සටහන් නොවේ. මහා ගල් කණු සමඟ හැප්පීමට නොහැකි ඩිංගිරියාට ඉතිරි වූයේ ආපසු නිවසට යාම පමණි.
නමුත් කිසිම අපරාධයක් සදාකාලිකව යටපත් කිරීමට කිසිවකුට හැකිවන්නේ නැත. වසර එකහමාරකට පමණ පසු නිලන්ති ගැන කතාව යළි මතුවිය. ඒ ඇය අතුරුදහන් වනවිට කොබෙයිගනේ පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයා යටතේ සේවය කළ ග්රාමාරක්ෂක නිලධාරියකු නිසාය. ඔහු එවකට යුද හමුදාවට එක්ව වැලිකන්දේ සේවයේ නිරතව සිටියේය. තමා පිළිබඳ කොබෙයිගනේ පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයා විපරම් කරන බව ඔහු දැනගන්නේ ඒ අතරයි. ඉන් බියට පත්වන යුද හමුදා නිලධාරියා සිය ඉහළ නිලධාරීන්ද දැනුවත් කර සැඟව තිබූ මහ අපරාධයක් පිළිබඳ රහස් පොලිසියට ප්රකාශයක් ලබාදුන්නේය.
ස්ථානාධිපතිවරයාම නිලන්තිගේ චිතකය දැල්වූයේය. නැවත පිටව යන විට ස්ථානාධිපතිවරයාගෙන්, සමස්ථ සිදුවිම දත් ග්රාමාරක්ෂකයාට තර්ජනයකි.
‘මේ ගැන කාටහරි කිව්වොත් උඹව මරනවා.”
වාහනය නැවත බාරදෙන අවස්ථාවේදී ගුණරත්නහාමි ග්රාමාරක්ෂකයාද එහි සිටින බව දැනගනී. ඔහු විසින්ම ඔවුන් පොලිස් ස්ථානයට ඇරලවා එද්දී රාත්රී 8 පසු වී තිබිණ. පසුව වෑන්රථය පිරිසිදු කරද්දී හෙතම ඉදිරිපස අසුනේ තිබී කොණ්ඩ කටුවක් දුටුවේය. මේ අතර දින දෙකකට පමණ පසු ස්ථානාධිපතිවරයාගෙන් නැවත ග්රාමාරක්ෂකයාට කැඳවීමකි.
“ලෑස්ති වෙයන්. අපිට ජේ . වී. පී. කාරයො රෙඩි කරන්න යන්න තියෙනවා.”
දැදුරු ඔයේ පාලම අසලට ඔවුන් ගියේ තවත් කණ්ඩායමක් සමඟිනි. එහෙත් මේ ගමන ගැන ඇතිවන සැකය නිසාම තමන්ට ශරීර කෘත්ය කිරීමට අවැසි බව පවසන ග්රාමාරක්ෂකයා කැලෑවට ගියේය. රැකියාවට සමු දී ඔහු එතැනින් පැන යන්නේ ජීවිතාසාව නිසාය. එසේ පලාගිය තැනැත්තා වසර එකහමාරකට පසු දුන් ප්රකාශය මත රහස් පොලිසිය පරීක්ෂණ අරඹන ලදී.
මේ අතර නිලන්ති අතුරුදන් වී දින කිහිපයකට පසු ඇගේ පැරණි පෙම්වතා වන ඔරලෝසු කාර්මිකයා ඩිංගිරියා හමුවට ආවේය. ඒ හදවතේ ගැඹුරේ තවමත් ඇති සෙනෙහස නිසාම නිලන්ති යළි එනු ඇතැයි අපේක්ෂාවෙන් විය හැකිය. පැරණි පෙම් හසුන් හමුවනනේ ඔහු ඩිංගිරියා සමඟ එක්ව කරන ලද සෙවීමේදීයි. ස්ථානාධිපතිවරයා ලියූ පෙම් හසුන රැගෙන ඩිංගිරියා කොඛෙයිගනේ වෙනුවට නිකවැරටිය පොලිසියට ගොස් ලිපිය ඉදිරිපත් කර පැමිණිල්ල දැමුවේය. ඉන් පසු ඩිංගිරියා ඒ බව රහස් පොලිස් පරීක්ෂකයින්ට දැනුම් දුන්නේය. ඒ සියලූ කරුණු අනුව නිකවැරටිය පොලිසියේ ලිපිය සමඟ සැකකරුගේ අත්අකුරු සංසන්දනය කෙරිණ. එහෙත් ඒවා වෙනස්ය. සැබෑම අහිංසකයකු වූ ඩිංගිරියාට බොරු කීමේ හේතුවක්ද නැත. නැවත ඔහුගෙන් විමසූ විට කිසිඳු බොරුවක් නොකළ බවට ඩිංගිරියා දිවුරන්නට විය.
ඒ ලියුමේ පොටෝ කොපියකුත් ගත්තා.”ඒ අනුව තවත් මාර්ගයක් පෑදිණ. ෆොටෝ කොපිය පරීක්ෂා කිරීමේදී සැකකරුගේ අත්අකුරු සමඟ එය මනාව ගැලපුණේය. නිලන්තිගේ මරණය යටගැසීමට අවට පොලිසි වලින්ද සැබෑ පෙම් හසුන පවා වංචනික ලෙස සඟවමින් සහය දුන්නේ එපරිද්දෙනි. පැමිණිල්ලේ නඩුව අවසන් වූ පසු විත්තිකරු විත්ති කූඩුවේ සිට දීර්ඝ ප්රකාශයක් කළේය.
කවුද? මං කවුද?”විත්ති කූඩුවේ සිට ප්රකාශයක් කරද්දී විත්තිකරුගෙන් ප්රශ්න කිරීමට නොහැකිය. එහෙත් සරත් ජයමාන්න ජනාධිපති නීතිඥවරයා සිය දේශනයේ දී අධිකරණයට පෙන්වා දුන්නේ පොලිස් ස්ථානාධිපතිවරයා සහ ඩිංගිරියාගේ දුව අතර ආදර සම්බන්ධයක් ඇති වීම විය නොහැක්කක් නොවන බවයි. ඉතිහාසය පුරා ඊට ඕනෑතරම් උදාහරණ ඇත. එබැවින් නොගැලපීම විත්තිකරුට සිහිවූයේ මරණකාරියගේ කුස නෙරා එද්දීදැයි යන්න ජනාධිපති නීතිඥවරයා ප්රශ්න කළේය.
සියලූ කරුණු කාරණා අධිකරණයේ දී දිගහැරෙද්දී ග්රාමාරක්ෂකයාගේ සාක්ෂිය, වෙනත් ස්වාධීන සාක්ෂිවලින් තහවුරු කිරීමට අවැසි විය. කෙතරම් සූක්ෂම ලෙස සැලසුම් කළද කිසිඳු අපරාධකරුවකුට සැඟව සිටීමට සොබාදහම ඉඩ නොදෙයි. කොතැන හෝ සාක්ෂි ඉතිරිවේ. මේ අපරාධය සිදු වූ ඔක්තෝබර් 25 වනදා සිද්ධිය වූ ස්ථානයට තරමක් දුරින් වයෝවෘද්ධ යුවළක් බණ අසා තිබිණ. ඔවුන්ට වෙඩි හඬ ඇසුණු අතර නිවසින් පිටතට පැමිණි විට ගින්නක් දක්නට ලැබී ඇත. දිනය නිශ්චිත නොවුවද එය මාසයේ අවසන් බණ බව ඔවුන්ට විශ්වාසය. එකල බණ ප්රචාරය වෙන්නේ බදාදාටයි. වෙඩි හඬ ඇසී ඇත්තේ බණ ආරම්භ වූ වහාමය. එනිසා වේලාව රාත්රී 8 ආසන්නයේ බව පැහැදිලිය. ගුණරත්නහාමි වාහනය භාරගත් වේලාවද සමඟ එය ගැළපේ. ග්රාමාරක්ෂකයා එහි සිටි බවද ඔහු දුටුවේය. ඒ අනුව ග්රාමාරක්ෂකයා සිද්ධිය වූ ස්ථානයේ සිටි බව තහවුරු කිරිමට පැමිණිල්ල සමත් විය. ඒ සියල්ල සහ තවත් සාක්ෂි ගණනාවක් සමඟ අපරාධකරු සනාථ කෙරෙන සියලූ කරුණු එකිනෙක යා විය. කුරුණෑගල මහාධිකරණයෙන් විත්තිකරු වරදකරු කළ අතර අභියාචනයේදීද ඒ තීරණය තහවුරු කෙරිණි.
-ධරණී